259: Τα Χριστούγεννα είναι (ακόμα) μαγικά

Podcast: Παίξτε σε νέο παράθυρο | Κατεβάζω

Συνεισφέρω:

Ένα αγροτικό είδος ζωής είναι συμμετέχων στο πρόγραμμα Associates του Amazon Services LLC, ένα διαφημιστικό πρόγραμμα θυγατρικών που σχεδιάστηκε για να παρέχει ένα μέσο για ιστότοπους για να κερδίσουν διαφημιστικά τέλη με διαφήμιση και σύνδεση με Amazon.com. Μπορείτε να δείτε την πλήρη αποκάλυψη θυγατρικών μας εδώ.

Έχω δει πολλές δημοσιεύσεις για τη χαμένη μαγεία των Χριστουγέννων και πώς τα Χριστούγεννα που θυμόμαστε είναι καλύτερα από τα Χριστούγεννα που έχουμε σήμερα. Τα Χριστούγεννα ήταν “πιο μαγικά, πιο απλά”, περισσότερα από όλα όσα αισθανόμαστε ότι λείπουμε τώρα και φοβόμαστε ότι θα χάσουμε με τα Χριστούγεννα του μέλλοντος.

Αλλά ήταν Είναι πιο απλά και μαγικά;

Αυτό είναι για συζήτηση. Πρώτον, όταν κοιτάζουμε πίσω στα Χριστούγεννα της παιδικής ηλικίας, δεν συνειδητοποιούμε το μισό από αυτό που συνέβαινε. Ήταν μαγικό επειδή ήσασταν κάτω στο υπόγειο παίζοντας με τους ξαδέλφους σας, δεν συμμετείχατε στο επιχείρημα επάνω για το σάλτσα και δεν είχατε ιδέα ότι ο θείος Jerry εμφανίστηκε τρία φύλλα στον άνεμο. Δεν ήξερες τι συνέβαινε πίσω από τις σκηνές. Το χάνεις όταν μεγαλώνεις.

Δεύτερον, ακόμη και αν δεν κοιτάμε μέχρι την παιδική ηλικία, τείνουμε να φουσκώνουμε πάνω από πολλά “πράγματα” που ήταν στο παρασκήνιο. Ο χρόνος θεραπεύει όλες τις πληγές, σβήνει οικονομικά ζητήματα και εξαλείφει πράγματα που ειπώθηκαν. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι πριν από 8 χρόνια, η γιαγιά ήταν ακόμα ζωντανή και έκανε την καλύτερη πίτα σοκολάτας.

Ενώ τα Χριστούγεννα του παρελθόντος μπορεί να μην είχαν τις ειδοποιήσεις, τις οθόνες και άλλες περισπασμούς που έχουμε σήμερα, εξακολουθούσαν να έχουν τις δικές τους ενοχλήσεις και δυσκολίες. Και αυτές οι ενοχλήσεις και οι δυσκολίες έχουν νόημα μόνο σε σύγκριση με το φόντο του χρόνου που βρίσκονται. Σημασία, αν κάποιος από μια εποχή που αισθανόμαστε ότι ήταν πιο απλή έπεσε στις δραστηριότητές μας αυτό το μήνα, μερικοί από αυτούς θα μπορούσαν να πιστεύουν ότι είμαστε απολύτως ζημιές στη ζωή στη μέση των καλύτερων Χριστουγέννων ποτέ και στη συνέχεια να δείχνουν μια ολόκληρη δέσμη παρελθόντων και δυσκολιών που δεν πρέπει πλέον να ασχοληθούμε.

Αυτό είναι το πρόβλημα με το τι ήταν σε σχέση με τι είναι. Υπάρχουν πάντα μερικές διατάξεις που ξεχνάμε ότι υπάρχουν (ed) για να καταστήσουμε την πραγματικότητα.

Τα Χριστούγεννα ήταν σαν … τι;

Ενώ σκεφτόμουν όλα αυτά τα Χριστούγεννα του πολύ καιρό πριν, γύρισα σε μια άλλη θέση κοινωνικών μέσων ενημέρωσης που έδειξε ένα πρωί των Χριστουγέννων το 1920, με δύο παιδιά που κρατούσαν ένα παιχνίδι που μόλις άνοιξαν κοντά στο δέντρο τους. Το τμήμα σχολίων φουσκώνει με τη συζήτηση για το πώς αυτή η εικόνα δεν θα μπορούσε να ήταν πραγματική επειδή το 1920 ήταν πίσω όταν οι λαοί ήταν φτωχοί και ούτως ή άλλως, “Δεν ήταν αυτό στη Μεγάλη Ύφεση;”

Φέρνω αυτό γιατί νομίζω ότι μερικές φορές θέλουμε να ζωγραφίζουμε τα Χριστούγεννα του παρελθόντος ως αυτό που θέλουμε να είναι, όχι αυτό που πραγματικά ήταν. Ήταν όλα απλά Χριστούγεννα όπου κανείς δεν είχε τίποτα και ήταν απλά ευτυχείς να είναι μαζί, έτσι; Μερικές φορές ρομαντικοποιώντας την απλή ζωή παίρνει τις υποθέσεις μας εντελώς εκτός βάσης, και μερικές φορές είμαστε απλώς μπερδεμένοι για την ιστορία εν γένει. (Η Μεγάλη Ύφεση ξεκίνησε σχεδόν μια δεκαετία μετά τη λήψη αυτής της εικόνας των Χριστουγέννων. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι έτρεχαν στη ζύμη πριν από αυτό. δεν ήταν.)

Τι γίνεται τώρα;

Ο φίλος μου Tom Domres της μικρής κλίμακας κηπουρική μου υπενθύμισε κάτι σημαντικό. Είναι πραγματικά ο kicker ολόκληρου αυτού του πράγματος.

Αυτές τις μέρες εδώαυτές τις διακοπές Αυτή τη στιγμή, είναι μαγεία κάποιου. Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή σας που θα κοιτάξουν πίσω αυτές τις μέρες εδώ και θα μιλήσουν για το πόσο απλοί και μαγικοί ήταν, πόσο διασκεδαστικό ήταν και πόσο υπέροχες οι εορτασμοί τους έκαναν να αισθάνονται.

Τα Χριστούγεννα ήταν πάντα μια εποχή φασαρία και φασαρία και ειδική υπερβολή, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει κάτι διαφορετικό καθ ‘όλη τη διάρκεια των ετών. Κάθε δεκαετία κάθε οικογένειας έχει βιώσει τις δικές της δυσκολίες και τα Χριστούγεννα φαινόταν να είναι ένας τρόπος να απομακρυνθεί από αυτό, ανεξάρτητα από αυτό ενδεχομένως εκείνη την εποχή.

Και ίσως η μαγεία είναι Το βήμα μακριά σε κάτι διαφορετικό, κάτι ιδιαίτερο. Ξεχνώντας το χάος της ζωής, είτε είναι το 1880, το 1980, είτε σήμερα. Τρώγοντας τρόφιμα και μοιράζοντας συνομιλία και να είναι μαζί – όμως λειτουργεί για το εν λόγω χρονικό διάστημα – γνωρίζοντας ότι θα είναι μια μεγάλη μνήμη για να κοιτάξουμε πίσω αργότερα.

Αλλά εδώ είναι μια άλλη σκέψη

Πιστεύετε ότι στη φασαρία των Χριστουγέννων 10, 25, 50 χρόνια πριν, οι γονείς σας, οι παππούδες, οι θείοι, οι θείοι, οι ξαδέλφες, είχαν κάποια ιδέα για τα συγκεκριμένα πράγματα που έκαναν για να δημιουργήσουν μια μνήμη; Ή προσπαθούσαν απλώς να πάρουν τις πατάτες πουρέ και τα ειδικά ασημικά στο τραπέζι;

Που είναι τόσο περίεργο γιατί όταν σκέφτομαι πίσω στα Χριστούγεννα Eves στο σπίτι του παππού μου πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια, ότι είναι αυτό που θυμάμαι – χτυπημένες πατάτες και χρυσά πιρούνια, κουτάλια και μαχαίρια. Και το πιάτο της παλιομοδίτικης καραμέλας που κάθισε στη γωνία του μπουφέ τους. Και οι αναγνώστες αφομοιώνουν τα συμπυκνωμένα βιβλία που θα τραβούσαμε από το ράφι και θα διάβασα επειδή όλοι οι ενήλικες μιλούσαν για “βαρετά ενήλικα πράγματα”.

Εκείνοι είναι τα πράγματα που θυμάμαι.

Προσπαθούμε τόσο σκληρά να κάνουμε τα Χριστούγεννα ξεχωριστά γιατί θέλουμε να είναι το ίδιο είδος ειδικός των Χριστουγέννων που θυμόμαστε. Αυτό που δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι πολλά από τα πράγματα που θυμόμαστε με αγάπη από το παρελθόν των Χριστουγέννων δεν είναι καν πράγματα που οι άνθρωποι προσπάθησαν Δημιουργήστε για εμάς ως αναμνήσεις.

Διαβάστε ξανά.

Αυτή τη φορά τώρα θα είναι αυτό που κάποιος κοιτάζει πίσω αργότερα, ακριβώς όπως κοιτάζετε πίσω τα Χριστούγεννα του παρελθόντος. Αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι σύντομα Χριστούγεννα του παρελθόντος. Και όμως, θα θυμηθούμε κομμάτια και κομμάτια του και θα το χτυπήσουμε στο δικό του είδος μαγείας που κοιτάμε πίσω και ευχόμαστε να αναδημιουργήσουμε.

Ο σκοπός αυτού του επεισοδίου είναι δύο φορές. Πρώτον, συνειδητοποιήστε ότι υπάρχει μαγεία στην καθημερινή περίοδο των Χριστουγέννων, απλώς μαζί και κάνοντας τα Χριστούγεννα μαζί. Δεύτερον, αυτό που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μπορεί να είναι κάποια φανταστική φαντασία στο μυαλό μας ότι δεν ήταν αυτό που οι άνθρωποι του παρελθόντος των Χριστουγέννων μας προσπαθούσαν ακόμη και να δημιουργήσουν. Και ίσως αυτό είναι το εισιτήριο. Χριστούγεννα ήταν ειδικός; Ήταν ειδικό φαγητό και γεγονότα και ήταν ένα βήμα μακριά από την καθημερινή. Αλλά μας λείπει αυτό που προσπαθούμε να “επιστρέψουμε” επειδή δεν συνειδητοποιούμε ότι δεν ήταν κατ ‘ανάγκην κάτι που προσπαθούσαν να κατασκευάσουν ή να δημιουργήσουν;

Υπάρχει μια διαφορά στο συγκίνηση και μετατρέποντας μαζί σε ένα πράγμα.

Υπάρχει μια διαφορά στο Γιορτάζοντας τα Χριστούγεννα και μετατρέποντας τον εορτασμό των Χριστουγέννων σε ένα πράγμα.

Μερικές φορές θα περάσετε όλο το χρόνο σας, φροντίζοντας ότι τα φώτα και τα διακοσμητικά και τα δώρα είναι ακριβώς έτσι, αλλά η μνήμη και η μαγεία θα καταλήξουν να είναι κάποιο τυχαίο μικρό πράγμα που δεν επικεντρώθηκε καν και δεν συνειδητοποιήσατε ότι κάνατε.

Μην ξεχνάτε ότι η μαγεία είναι παρόν τόσο πολύ τώρα όσο ήταν τότε. Μην χάσετε τι είναι μπροστά σας καθώς προσπαθείτε να κερδίσετε αυτό που φαντάζεστε ότι συνέβη εδώ και πολύ καιρό.

-Amy Dingmann, 12-11-23